28. aug, 2017

De echo

28 augustus 2017.

Eigenlijk was ik er al bijna zeker van! Ik noemde Fayah al dikkertje dap. Ik had op Marktplaats zelfs al een werpkist gekocht, die we vandaag op konden halen. Maar net even voor het vertrek naar de afspraak bij de DA kreeg ik toch wel kriebels in mijn buik. Ons geduld werd nog even op de proef gesteld, want het was druk en de afspraken liepen uit. We spraken in de spreekkamer al even met de baasjes van een Golden, die hun goede nieuws al hadden gehoord. Die kwamen van verderop, speciaal omdat deze arts zo goed bekend stond om zijn goede echo's. Boffen wij even! Het is bij ons "om de hoek"! Ik hoorde al dat foto's en filmpjes worden opgestuurd. Dat is fijn! Uiteindelijk mochten we de spreekkamer in. Fayah werd in een houdgreep op een kussen op haar rug gelegd en het haar op haar buikje werd weggeschoren. Het echo-apparaat werd op haar buikje gezet en er verschenen bolletjes op het scherm! Jaaaaaaah! Ze is drachtig! De arts begon te tellen; 1,2,3, 4,5,6 ja ik denk 7! Zoveel? Toen begon hij in te zoomen en ik zag echt een klein hondje verschijnen! Met een kop, een lijfje, pootjes en een staart Ja echt! En een kloppend hartje. Zo mooi! Tranen in mijn ogen! Mijn kleine meisje wordt moeder! De foto's en de filmpjes waren al op de mail gearriveerd toen we thuis kwamen. Hiernaast 1 van de "hondjes" en de DA heeft er zelfs bijgezet wat het is!